َگفتــا پــدرم کــه ای پســر جــان
پنــدی بدهــم بِه آید از نان
َچــون چــادری همســرت بپوشــان
شـهد ســخنت بــه او بنوشــان
جانــت بکــن از بــرای او مَهــر
هرگــز نکنــی ز همســرت قَهر
َرازی کــه بود به خانواده
حملــش بکــن و نکــن پیــاده
طفــان خــودت ادب بیامــوز
شــمعی ز علــوم رب بیافــروز
حرمــت بــه مجــاورت نگهــدار
الجّار مقــدم اســت بــه الــدّار
کاظم بیدگلی گازار