همه جا هستی
اما در کنارم نه..
میدانی غروب
دلتنگی
سرازیر میشود
شب که میشود
قلبم را دلتنگی
در آغوش میگیرد
اما نه آنگونه
که تو میشناسی اش
بغض مانند بختکی
گلویم میفشارد
و رهایم نمیکند...
تمام قلبم فشرده میشود
حرفهایم شعر میشوند
و دستانم ناتوان از نوشتن
دلتنگی را نباید گفت
باید تجربه کرد و باید سرود...
پری حبیبی