نگاه خسته ات را هی بکن تا گم شود

نگاه خسته ات را هی بکن تا گم شود
صدای بغض زده را که در گلویت لانه کرده
جوابش کن رود جایی دگر را بر خودش خانه گزیند
دو دستت باز کن ماوای عشق است
این جنون را بر من لیلا ببخش
تآ که صحزا گل کند
پر از شقایق ‌، لاله و زنبق شود
عشق حیف باشد گوشه ای تنها نشیند
بیا تا لیلا اینبار خودش مجنون شود عاشق بماند

فریبا صادقی