می نوشی و می نوشم از باده ناب تو

می نوشی و می نوشم از باده ناب تو
از شعر و غزل هایت از جام شراب تو
از مستی چشمان و گیسوی پریشان و
از خمره زیرین و آن چشمه ناب تو

می نوشی و می نوشم از باده ناب تو..



نوش ها عشقست و باده کام دوست
چون فرود آمد به لب در دام دوست

پیروز پورهادی