برای تو مینویسم

برای تو مینویسم
شعری که خاص باشه
درست عینِ نگاهم بِهِت
پرِ احساس باشه
بعدِ سال ها هم که بگذره
خوندنِش هر روز واسه تو؛
مِثلِ وسواس باشه
آدما دور و بَرم، میان و میرن
یکی بینشون واسه من
چه عزیز شد
همونی که روی قلبم
عکسِ قابِ سینه ریز شد
این روزا اگه نفس من میکشم
چشمای توعه به من که جون میده
چون نگاهت همیشه همراهمه
اونی که از توی قاب
عشقو بهم نشون میده
خودت میدونی رنگِ چشمات
منو جادو میکنه
حتی آینه ی اتاقتو دیدم
که داره به تو حسودی میکنه
اون که قدرِ خوبیاتو میدونه فقط منم
خوبیتو ازم نگیر
میدونی که بی تو میشکنم
واسه من بمون همیشه تا اَبد
غیر تو چیزی نمیخوام من اَزَت

نادیا صباحی