شبم تا به صبح با آهی از نوای مرغ سحر

شبم تا به صبح با آهی از نوای مرغ سحر
که میگوید؛ غرق در شاعرانگی باش
خواهم نوشت از اسطوره های ایران
از صداهای ماندگار و زیبا
که روح را لبریز از نوازش میکنند
روحم را می پرورانم میان
یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن
و شبانگاهی دیدن اشک مهتاب
و در عمق زیباترین نواهای شجریان
که آرامش روح مردم را میسپارد بعد خود
دست همایون و مژگان
فصل خزان رسید
ادغام شعر و غزل در آغوش باران
مثل در امیخته شدن
صدای پیر مغان با هوهوی باد
صبح پاییز طلوعی دارد بی نهایت زیبا
برخیز و بنگر مهربانی ابر هارا
برگ های خشکیده و نم نم باران را
تجویز کن برایم
روزی چندین بار هدفون و
صدایی لبریز از عشق و آبادی
تمام فصل های ما آواز ایران است
و اما خاص ترین ماه
مهر است.... مهر

مینا پوریوسف نصاری