کعبه ام را سمت چشمانت بناخواهم کرد

کعبه ام را سمت چشمانت بناخواهم کرد
زین پس بهر نمازم تو را قبله خوااهم کرد

توهستی و معبود من بعداز خداااا باش
ماه را به یمن بودنت آذین خواااهم کرد

چه شعله ای زعشقت خواهم ااافروخت
آتش بغض وکینه را خاکستر خواهم کرد

گرقصه ی تلخ فرهاد کوه کن جدااایست
قصه ام با تومحکوم به وصل خواهم کرد

تمام داستان عشاق پایانیست غم انگیز
بدعتی تازه پر زشادی برپا خوااااااهم کرد

تو با نور وجودت روشن کن چراغ دل مارا
مابقی با من ببین چه ها خواااااااهم کرد

گر بر آسمان کوی ات هیچ ااااابری نباشد
من باعشق آسمانت را بارانی خواهم کرد

چه بس در این ره تو سوار و من پیاده
من این مسیردربرت پیاده گز خواهم کرد

نه ااااااااااااااااصلا من هیچ نخواهم کرد
تو هر آن چه خواهی من آن خواهم کرد
داودچراغعلی