به نام نامی باران، درخت می کارم

به نام نامی باران، درخت می کارم
برای رویش انسان، درخت می کارم

درخت، نام بلندی است، هم‌تراز وطن
کنار نقشه‌ی ایران، درخت می کارم

برای مرهم زخم زنی که مادر بود
به یاد خون شهیدان، درخت می کارم

به کودکانه ترین لهجه، شعر خواهم خواند
میان صحن دبستان، درخت می کارم

به یاد مرد رشیدی که با درختان بود
میان جنگل گیلان، درخت می کارم

در ازدحام سواران، پیاده رو شده ام
در امتداد خیابان، درخت می کارم

به گندمی که نخوردم! هبوط در راه است
برای فصل زمستان، درخت می کارم

در انتظار زمان، هر درخت، یک نفر است
برای نیمه ی شعبان، درخت می کارم

بهار آمده با لاله‌های باده به دست
دوباره مست و غزلخوان، درخت می کارم

محمد دانش فر