غُرور دَر دِلَم ، چُونان کُوه اُستوار اَست .

غُرور دَر دِلَم ، چُونان کُوه اُستوار اَست .
بَر خُود می بالَم ، بَرین آسمان رَقصانَم .

به هَر نِگَهَت ، آتَش بَر دِل پایدار اَست .
خاطِرَم اَیامِ خوب ، تَبَسُم بَر غُنچه بِنشانَم .

لیک زِ دِلَم ، غَمِ دُوریَت بیشُمار اَست .
نِمیخواهَم بِشکَنَم ، آنچه دَر دِل پِنهانَم .

غُروُر گویَد ، عِشق رَهی لا فَرار اَست .
وَز یادَت هَر شَب ، دَر رویا شادمانَم .

به لَحظِه زِجا بَرخیزَم ، بین دِل بی قَرار اَست .
نَبودَت تَحَمُل نیست ، چو جامِه دَرّان عُریانَم .

شاکِر زِ دَر گَهَش ، عِشق هَنوزَم قُمار اَست .
حال مَرا بین دِگَر ، اُستادی بَر قُمار بازانَم .

فهیمه فیروزه