فریادهای بی صدایم راسکوت مبهم شب هضم کردهمیان سیاهی آسمانیکه دیگر مال من نیست؛نمی دانم برای غصّه های دلمچگونه شرح دهممعصومیتِ دیده ی خونبار ستارگان خاموش رادر آخرین نگاهِ چهره ی خندان ماه!مرتضی سنجری