ای جنگل سرفراز و ستبر

ای جنگل سرفراز و ستبر
ای سرسبزِ سربلند
ای تاجِ کیان بر سر
ای پیرِ فلک الافلاک
ای استوار ایستاده تا بلندای آسمان
ای آشیانه ی عقابان پر غرور
ای تلخ چشیده ی صبور
بیداد تبر به سویت نشانه رفت
تیرهای مرگ در تنت ظالمانه رفت
ایستادی استوار تا رسیدن بهار
جوانه ها دوباره بی قرار
و باز سبزه زار

سجاد_فرهمند

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد