تو معنا کن برایم زندگی را
نگاه کن شب چه طولانیست
بیا تا وانهیم بیهودگی را
راهبندان فراق مرغ و پرواز است
نگاه کن لحظه آزادگی را
نم باران به فکر مرغ طوفانست
دلم بیداد خونین جهان شد
نگاه کن فرش قرمز را به زیر پا
که اشک در چشمه صبحم هویدا شد
مهرداد درگاهی