بگذار دل من خراب باشد

بگذار دل من خراب باشد
در حسرت تو کباب باشد
چشمِ طمعم چو زنده رودی
غرق ِ عطش وسراب باشد
در بین دو دیده ی من وتو
یک پرده ی خون نقاب باشد
بر شاخه ی نحس طالع من
قُمری نبُود غراب باشد
بگذار که شاهدانه بینی
این گونه زخون خضاب باشد
چون خنده به لب حرام گردید
بشکفتن گل سراب باشد
دَق کرده و می کند دل این باب
چون سائل بی جواب باشد
توصیف تو درغزل نکنجد
گر صدغزل وکتاب باشد
بغضی که نشست بر گلویم
گفتی که نه بغض حباب باشد
بگذار تو بجای باده ی ناب
شوکر به لبم شراب باشد
تا کی دل من خراب باشد؟
در حسرت یار کباب باشد
بگذر دل از این خراب ومستی
هنگامه ی عشق شباب باشد

رضافرازمند