تو گـــــل زیبــای منی ؛ نـــاز منی! یاسمنی!
سیم تنی خـوش دهنی ؛ لایـقِ هـــر انجمنی
طعم لبت شهد شکر؛ صورت تـــو قرص قمر
وه که چـه زیبا بشوی زلف خودت حلقه زنی
بــا رخِ تــابنده و با شعلـهٔ چشمانِ خـودت
کوکبِ شبهای منی؛ نـور تـــویی شب شکنی
خوش قـد و بالایی و رعنایی و محبوب دلی
ناز تویی همدم و همراز تویی خوش سخنی
در پیِ تــو نـــاله کنم ؛روز و شبم تیشه زنم!
کــوه و کمـر را بکنم پیشهٔ من کــــوهکنی !
کافـرِ چشمت شده ام نـــاز نکن مــــاه منیر
نـــــرگسِ خوشبویی و لالـه و سوسن دهنی
تا بـــــه کجـا پــــر بزنم بهــر وصالت صنما
طالب ملکت شده ام آمــــده ام راهــــزنی!
عاشق رویـت شده ام بیش میـــــازار مـــرا
ای کــــه فریبـایـی و زیبایی و شیرین دهنی
مهرداد خردمند