خدا ز خلق جهان, جز تو انتظار نداشت
جهان , بدون وجود تو اعتبار نداشت
تو کیستی که خدا گفت جملهی (لولاک)
تو کیستی که خدا جز تو انتظار نداشت
ز خلق ارض و سما نیست مقصدی جز تو
بدون خلقت تو , آسمان قرار نداشت
هوا بدون هوای تو ـ بود بی جریان...
زمین بدون تو بر گِرد خود مدار نداشت
برای آن که خدا تا تو را به بار آرَد ,
بهانهای بجز از خلق بیشمار نداشت
تویی تو ـ باعث ایجاد خلقت عالم
وگرنه از عدم اینجا کسی گذار نداشت
بغیر ذات تو در (کعبه) کس نشد (مولود)
کسی بجز تو مقامی درین دیار نداشت
اگرچه هست طلا , شئ ِ پر بها , اما...
به نزد گوهریان, بی علی عیار نداشت
به جز علی چه کسی بود لایق مردی؟
خدا جز او بخدا مَردِ ذوالفقار نداشت
تویی نتیجهی خلقت, که خامهی تقدیر
به پردهی ازلی, چون تو شاهکار نداشت
بدون پرده بگویم , ز خلقت دو جهان
برای حضرت حق, بیتو افتخار نداشت
علی نبود اگر , باغ ها خزان میشد
علی نبود اگر , فصل ها بهار نداشت
زنی که کفو تو باشد خدا به جز زهرا
برای همسری تو , به روزگار نداشت
رسول(ص) دست تو را در غدیر بالا برد
که جز ولایت تو , با کسی قرار نداشت
گرفت باغ ولا , از تو میوهی توحید...
وگرنه باغ ولا , بیتو برگ و بار نداشت
دریغ و درد , که با تیغ دشمنی مزدور
که تاب تیغ تو در وقت کارزار نداشت
بریخت خون تو در خانهی خداوندی ـ
که بهتر از تو در این عالم ابتکار نداشت
جهان ز داغ تو مانند لاله میسوزد
که باغی از گلی و شاخی از تو خار نداشت
اگر که (ساقی) کوثر! جهان تو را میداشت
ز مَهد تا به لحد , در جهان خمار نداشت
به لوح سینه نوشتم خطی به خامهی عشق
جهان , بدون علی , قدر و اعتبار نداشت.
سید محمدرضا شمس