حال من وابسته به اعجاز و جادوهای توست

حال من وابسته به اعجاز و جادوهای توست
کعبه ی آمال من مابین ابروهای توست

با نگاهت غرق رویا می شوم ای خوبِ من
خواب می بینم سرم بر روی زانوهای توست

باکی از دوزخ ندارم تا تو هستی دلبرم
من بهشتی دارم و آن بین بازوهای توست

می رسی با خنده ات شعرم تراوش می کند
ذوق این شاعر میان تار گیسوهای توست

هشت آبان شد غزل ها ثبت شد در دفترم
این غزل شیرین شده از شهد کندوهای توست،،،
هادی مصدق