و شمعی که در آتش عشق می سوخت

و شمعی که در آتش عشق می سوخت
و پروانه ای که برای نجات شمع
بال های خود را سپر می کرد
غافل از اینکه این آتش
درون شمع لانه کرده است
و چشمانی که راز پنهانی ات را
بر ملا می کند
و نه هوشی که بر دامن عقل نهم
اما
ارتفاع برای کسی که پرواز نمی داند
حاشا و کلا
در بیابان خورشید را کسی طلب نمی کند
...
ایکاش می شد
به زمان فرصت داد
شاید جبران کند
لحظه های دیدار را
لحظه های دلتنگی را


رضا کشاورز

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد