همیشه دنبال یار و عشق دنیا بوده ایم،
در تمام کودکی دنبال رویا بوده ایم.
ساحل و دریا اگر طوفانی و یاغی شدند،
پشت به کوه آرزو ها رو به دریا بوده ایم.
کل روز را با صدف در زیر باران بهار،
با ترانه،با هدف،دنبال صحرا بوده ایم.
با کتاب سعدی و در یک گلستانی بزرگ،
سرخوش و دنبال عطر و بوی رعنا بوده ایم.
در تمام وقت خالی،در ثریایه ستاره،
با مداد و گونیا دنبال معنا بوده ایم.
در تمام طول ماه و در تمام طول سال،
هر شب یک بار با امید دنبال مهسا بوده ایم.
با نگاهی عاشقانه سمت جفت چشمان مهرنوش،
در لباسی پاره پاره رو به گرما بوده ایم.
با کتابی از غزل، با تفنگی از علی،
در پناه گرم مادر رو به سرما بوده ایم.
از زمان کودکی دنبال بودیم و ولی،
همگی از کودکیمان تک و تنها بوده ایم.
آرین کارمانی