زندگی خندهدار نبوداما خندیدیمما که روزگارمان گریه داشت، خندیدیمو هر بار گریه رابرای فردا میگذاشتیمچرا که میپنداشتیمبرای گریستن همیشه وقت هستما که شبانهروزمان گریه داشت. رستار افسری