شعرِ سپیدِ من

شعرِ سپیدِ من
اندامِ واژگانِ لطیفَت
برای من
تفسیری از طراوت و طوفان توام است
طوفان عاشقی های گذشته و
وصف طراوتِ حالِ حضور تو

از استعارهِ چشمانِ روشَنَت
نور می بارد
به شبهای تار من

موسیقی نواحی گیسویِ تو
آرایه ای ست
بر رخِ دیوان و دفترت

آن رازهای غریبی که دَم به دَم
بین خطوط کف دستان سبز تو
می روید و درو می کند
نگاه مرا
تعبیر هر روزه ی
سرنوشت من است

اما غزل واره لبهایت
چیز دیگریست
نغمه صور است و
راه بهشت
مهدی عبداله زاده