تأخیر در نابالغی فطرتمان

تأخیر در نابالغی فطرتمان
باید چند دقیقه باشد
که از لای سیم‌های اندیشه
نمی تواند عبور کند
آفتاب
زخمش دهان باز کرده
آن قدر
که دندان روی دندانِ خشم فشرده
ببین زیر پلک خیابان
چطور هر روز موهای دختری
ماشه می کشد بر جیغ افکار زرد
سر می برند آواز درختان را
پیش از گل دادن روز

اما هنوز ...
صدا فرصت پیدا نکرده
برای تخریب توالت‌های شهر
و کلمه‌ی پرواز
به شیوه‌ای مشهود بیرون نزده
از گلوی قفس
این جا آزادی
آفتاب‌گردانی‌ست
که از یاد خورشید رفته‌‌است

مرضیه شهرزاد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد