اینجا از بی خودی خود تنها شدنی

اینجا
از بی خودی خود تنها شدنی
تو رسوای سرزنش هر آیینه ی
نادیده پند پیش رو خواستن و واخواهی.
باشد
نوش دارو خشم فرو خورده
از مایه بی فهمی زور خفته
هر جای بزنگاهی سخت تر پاسخ خواهی.
اُفتد
چنان در تابخانه سرخ داوری
پنجه دادی بر رُخ وانمودگری
بازدهی آتشِ باور به نورسته چهره های.

بابک رضایی آسیابر