من زنی از نسل سیمینم

من زنی
از نسل سیمینم

نه مهرم
نه ماهم
که خوشه ی پروینم

فروغِ شعرِ ایران
و بانی
این آیینم

سرچشمه ی شعر
در
نگاه من است
که تو
فرهادی
و من شیرینم

شکسته
پر و بالم
از نگاه هیزِ دنیایی
نشسته
کنج قفس
و قناری غمگینم

می ستایم
باز
پر و بال پروازم را
که من
نه جغدم
که شاهینم

مریم ابراهیمی