زنم در بر در میخانه عشق

زنم در بر در میخانه عشق
که کو باشد؟ کجا خمخانه عشق

خم و خمخانه را خالی کنم من
شوم دیوانه و مستانه عشق

رسانم هر شبم تا صبح فردا
به شوق گفتن افسانه عشق

بگردم من به گرد آن خانه شب و روز
که گویندم تویی پروانه عشق

تمام زندگی باشد نگینی
ز تاج پر گهر شاهانه عشق

فدایت ماهیان برکه جان
که هستی جان و هم جانانه عشق

همه از تو همه با تو همه تو
تو را خواهم تو را فرزانه عشق
فروغ قاسمی