شاعری در انتهاغزل خفتن سرودآرام رفت.اندرون خاک خفتلیک از دوران نرفت.چرخ گردون در دیار خفتنش،در بغل دارد نهال سخنش.نهال آرام گوشش را سپردبر غزل های درون خاکرقصید و گل پاشید،بر روی تنش.معصومه داداش بهمنی