با مـرگ هـم هــوای دلـم خَـوش نمی شــود

با مـرگ هـم هــوای دلـم خَـوش نمی شــود
ســودابــه ای ، فــدای سـیـاوَش نمی شـود

عطـــرِ بهـشـتــی ام اگــر از عَـــرش آوَرَنـــد
همچـون نسیـمِ مـویِ تـو دلکَـش نمـی شـود

حـتــی فرشتـــگـان هـمــه نقـاشــی ات کنند
هـرگــز بِســانِ رویِ تـو مَــه وَش نمـی شـود

اکنــون تـویی کـه کُنــجِ مَـــزارم نشـستـه ای
تـیــــرِ کَـمـــانِ تـــو ، تـــنِ آرَش نمـی شـود

شیـرینِِ جـانِ مـن نفـَـسَــت جـاودانــه بــاد
فرهــاد مُــرد ، قلــبِ تـو ، رامَـــش نمی شـود

اکنـون ، فــراق ، دوزخ و اِکسیـرِ عشـــق هـم
آبــی بــرای ایــن هـمـــه آتـَـــش نمـی شـود

آســـوده بـاش جــانِ دلــم قلــبِ خستـــه ات
از یـــادِ ایــن فِســـانـــه مُشَـــوَّش نمـی شـود
جمال الدین بخشنده