ساقی
از پنجره آبی بریز
از سبک باری افلاکی بریز
میشکن بت بشکن
هر لحظه آت آویز کن
خوب خوب است
اکردر شهر بدنامان شدی
باز خوب کن
تو مشو مست
که عقلت رود تا کهکشان
دست اندازی بر آسمان
تا بچینی ستاره ی این و آن
لیک چون به هوش آیی
نه کهکشان
و نی آسمان
پس خوب گوش کن
مست شو
از عالم افلاک
چون رود عالم خاک
خاک فراموش کن
حرف افلاکیان را گوش کن
سیاوش دریابار