دلی دارم که از غم خانه دارد
دلی مضطر ز هر پروانه دارد
بسوزد از غمش اُستون به هر بام
فلک هم در غمش ویرانه دارد
علیرضا چریکی
بی شرح شده
شاپرک عاشقِ شبگرد
از تشویش
شبِ عاشقی و شور
چون سرگشته ی شیدا
که پریشان شده
از شوری چشمی
سپیده رسا
هر لحظه را بدون تو سپری کردم
هر شب نشستم شعر خواندم و گریه کردم
فکرهایم پر از خیال و آرزوهای محال بود
از پنجره به خیابان چشم دوختم و گریه کردم
یک فنجان قهوه و عکسهای قدیمی
هر جا که حرفت شد همان دم گریه کردم
تار سپیدی بین موهایم دیدم
آنقدر بر خود خیره ماندم و گریه کردم
دانیال عقیلی