اگر قدرتی داشت دستانم

اگر قدرتی داشت دستانم
می‌دریدم پرده خاکستری آسمانت را
که نور مهرت بر برگم بیافشانی

اگر گرمایی داشت نگاهم
 آب می‌کردم انجماد  لبانت را
که قطره قطره لبخندت بر من بنوشانی

اگر نوایی داشت ضربِ قلبم می‌نواختم
جهان بچرخد بکامت
که طعم بوسه‌ات از من نستانی

اگر جاری می‌شد شعرم، می‌باریدم
از چشمانت، عشق جوانه زند ز خاکت
که باقی شوم در این جهان فانی

مسعود حسنوند