در پیش شهی آمده ام کز سر لطف
هر کس برود چه دست پر بر گردد
اندر حرمی من شده ام کز کرمش
در خواست نکرده مستجاب برگردد
من آمده ام حرم رضا ضامن شد
بیچاره کجا رود ز او برگردد
در راه حریمش شده ام او آقاست
کس پیش کریم شود کجا برگردد
در دایره او دایره ها می سازد
پس در حرمش دایره ایجاد گردد
آقا ، چه خوش است با تو بودن جانم
یعنی که برادرت کجا برگردد
این سیّد عرشی همه اش مال خودت
روی تو مرا برده خودی نی گردد
سید جعفر مطلبی