تمام هستی ام قلب عاشقی بود۔آن هم شکستی

تمام هستی ام قلب عاشقی بود۔آن هم شکستی
فانوسی دروجودم بهر روشنی بود۔آن هم شکستی

می بالیدم به خود با سری بالا اااااااز برای غرورم
نیمه روزی درمیان کس وناکس .آن هم شکستی

باغ دل تک درختی سبز داشت پر ززززز شکوفه
شاخه های تک درختم را زدی ۔آن هم شکستی

بلبل نغمه خوانی بودم در میان باغ خویش
بال پروازم رابه نامردی بریدی۔آن هم شکستی

پای لنگی داشتم بهر دیدااااااااارت با یک عصا
پای لنگم مال تو۔عصایم راچرا؟آن هم شکستی

چشم کم سوی دل که هیچ نوری ندااااااااشت
شیشه آن عینک ته استکانم را۔آن هم شکستی

کنج خانه ی دل چاه آبی بود بهر رفع تشنگی
چرخ دلو چاهم راچرااااااآاا ۔آن هم شکستی

آری حرمتی داااااشتیم درمیان کیش و خانه
عزت واحترامی نماند اااز ما .آن هم شکستی
داودچراغعلی