(شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد )

(شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد )
غم عاشقان بی دل غمِ پر گداز باشد

من و آن صنم حکایت به کجا و این حکایت
چه کنم که قصه ی ما ز غمی دراز باشد

دل آهنین چه باشد زجفای دوست پر شد
چو نَفَسِ که بر حریرش همه سوز و ساز باشد

سر عاشقان به چوگان سرِ زلفِ چون تو باشد
سرِ عاشقان ندارد سَرِ سر فراز باشد

به حدیث عشق حاجت نبود مرا که این جان
که ز لطف بی نصیبی نظری به راز باشد

من و حلقه ارادت که خیال ابروی او
به کمان ابروانی چو کمان طراز باشد

نه چنان عزیز باشد که به پیش تو نشیند
نه چنان پلید باشد که به نزد ماز باشد

به دعا چه لافم ای دل که ز درد عشق عاشق
به خود این نیاز گفتن به تو بی نیاز باشد
امین طیبی