دلم یک کلبه چوبی

دلم یک کلبه چوبی
هوای غرق در مه
کمی آرامش از جنسِ حریر بچگی‌ها
نوای ماکیان...
نجوای لالایی باران در فلوت ناودانی
و چای هیزمی
با قند یاد تو
از این دنیا طلب دارد
تویی که خوب می‌دانم
مثلِ پروانه ها هرگز
سراغ پیله‌ی خود را نمی‌گیری...

مهدی بابایی راد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد