می خواهم بنویسم و از خود عبور کنم

می خواهم بنویسم و از خود عبور کنم
می خواهم ناگفته هایم در دلم بماند
تا مبادا عادت شود دوست داشتنم برای تو
شاید از کوچه ی احساس دلم برایت گلی بچینم
وروی طاقچه ی دلتنگی بگذارم
اما می دانم بعدا پشیمان خواهم شد
هر بار آن گل خشک و پژمرده را نگاه می کنم
دوستت دارم گفتنم به تو
به مسلخ کشاندن غرورم است
از انست که برای تو همیشه بهانه می آورم
بهانه هایی برای زیستن و پاییدن و پوییدن
آری به راستی که تو بهانه ی بی انتهای من برای ادامه دادنی.

آریانا ارجمند