آمدی که بمانم.

آمدی که بمانم.
آمدی که بخندم.
آمدی که تاریکی و اندوه و خشم ،زندگی ام را نبلعد.
آمدی که قوی بمانم،که به شوق روزهای خوبی که در انتظار ماست زنده بمانم.
آمدی که زیاده خواه باشم و به هیچ دستی جز دستان تو قانع نباشم.
آمدی که خوب بودن را ترویج کنی،که بمانی تا چون منی سهمم را از زندگی گرفته باشم.
آمدی تا تیشه به ریشه ام نزنم که نپوسم،که هزاران افسوس و خودخوری برای خودم نتراشم.
آمدی که خودم را سرزنش نکنم برای تمام کارهایی که کرده و نکرده ام.
آمدی که سخت نگیرم،تا نبازم تااز درون فرسوده و متلاشی نباشم.
آمدی که عشق را انکار نکنم ،تا گاهی کودک بمانم و بخندم و شیطنت کنم.
آمدی که بلند شوم ،ادامه دهم و همیشه جنگنده باشم
آمدی که تسلیم نباشم،تا به انتهای خط طاقتم نرسم .
الهه منفرد