بی تکلف بی دلیل...

بی تکلف بی دلیل...
مینویسم آنچه از دل برآید ...
از روزگار ... از سالهای سال ..
از پریشانی ام ، از اندیشه های سیال...
از کلامم از خیالم ...
از آنچه چو برق می گذشت از کنارم ...
بی قلم بی تلکف بی دلیل...
وقت ثبت است، وقت اثبات وجود..

می نویسم بی ویرایش، بی چک نویس...
تا که بلکه، تا که شاید بر دل نشیند این شروع...
دلی پر دارم از این و آن...

چو طفلی در کنار بزرگان یاد گیرم...
آرام آرام کلام عشق و عاشقی ...
و از معشوقِ ستار العیوب...
بپوشاند عیب های این بنده مسکین را.

ایاد رستمی زاده