در دل جنگ اگر صلح کشیدی عشق است
شهد از لانه ی زنبور چشیدی عشق است
شاهد عشق کند کل جهان را پردیس
گر میان همگان،میکده چیدی عشق است
صلح از رهگذر عدل شود عالم گیر
برتر از خلق ،اگر خویش ندیدی عشق است
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
هرکجا رایحه ی عدل شنیدی عشق است
عدل و عشقست که آیین جهان خواهدشد
گر غم کودک بی یار خریدی عشق است
سقف بسیار ولی سقف عدالت کوتاست
آه مظلوم اگر فاش شنیدی عشق است
می رسد کلبه ی احزان به جهانشهر وصال
ورد روی لب هر یارِ شهیدی عشق است
محمدحسین بخشی