پرسه می زنم امشب پا به پای دلتنگی

پرسه می زنم امشب پا به پای دلتنگی
ازخیال توسرشاراند کوچه های دلتنگی
جاده ها پر از تاول ,سوی تو گریزانـنـد
می دوم به یـادت تا انتـهای دلـتـنـگـی
بر اتـاق تاریــکـم روشـنی نـمی تـابـد
ماه من !کجایی تو ,تو !کجایِ دلتنـگی؟
بس نوشته ام ازتو , مثل من شده حالا
واژه واژه اشـعـارم مبـتـلای دلتـنـگـی
آه میشوددستت سهم دست من باشد
زنـدگـی کنم گاهی لابه لای دلتـنـگـی؟!
باز خسـته وُ تنـها غـرق این خـیـالاتـم
نوش می کنم هرشب بی توچای دلتنگی
من کجاوُدستانت من کجاوُ …آه…قطعا
می کُشد مرا امشب ماجـرای دلتـنـگی
مریم امیری نیا

باید به یادتو غزلی دست وپا کنم

باید به یادتو غزلی دست وپا کنم
با یک غزل زخـم دلـم را دوا کنم
یادت زسـقـف دلم چکه می کند
بایدبه سقف نم زده هم اکتفاکنم
جز چشمهای تو وُ قرص صورتـت
هر قـرص بی اثــری را رهــا کنـم
لیـلا شـدم که در گیر ودار عـشـق
عمری به دستهای جنون اقتداکنم
شیرین ترین خیالیُ هر کوه وقله را
آماده ام برای تو من,جا به جاکنم
باید هـزار مرتبه هرروز صـبـح زود
قـربـانـی ات شوم ,که دفع بلا کنم

مریم امیری نیا

واین شعرها تنها تکیه گاه من اند

واین شعرها
تنها تکیه گاه من اند
وقتی
شانه هایت را
ندارم!

مریم امیری نیا