تمامی سالها
میراث حیات را - خواهم داد
به آنی گذرا، که برق نگاهت
از صدف پلک هات ، بیرون میجهد، بی تاب ...
حالی میان من و تو
هزاره های تاریکی
فاصله افتاده است .
تو را میگویم
ای ستاره موهوم ...
بهار خواهد رسید
و باغ های مغستان
شکوفه خواهند داد.
و زیر سیب ...
زیر درخت سیب ،
آنجا که مادرت تو را زایید
دستی تنها، برای دوباره چیدن
به انتظار تو آویخته است ...
مهشیدشکیبا