پیراهنهای خفته در بادآغوش باز کرده اندبرای حجمِ نامرئی تنهایی.در حیاطِ خانهاز طنابی آویزاندار میزند کسیخالی حضور را،وزیرِ لب زمزمه میکندشعری عاشقانهسمانه فربد