صبح,

غزل چشمانت, در نگاهم پیچید
شب طوفان زده ات,
به دل من, لرزید
خوابک چشمانم, نم اشکت دزدید
درد را زمزمه کردم تا صبح,

صبح,

فصل روئیدن بود
با دل تب کرده
من ز نو روئیدم
تو ز من روئیدی....

اعظم حسنی