غم خورده از زمان و زمین خسته می‌شوم

غم خورده از زمان و زمین خسته می‌شوم
پوسیده همچو خانه‌ی در بسته می‌شوم

آتش گرفته در میان بوستان و گل
(مَغْضوبِ عَلّیْهِم) ز تو پیوسته می‌شوم

نوشیدن شراب کار من نبوده است
با دیدنت همیشه ز تن رسته می‌شوم

با دیدن ترانه به عرش خدا رسم
با بربط و نوا به دل هسته می‌شوم

گفتم به دور آتش تو می‌دهم دو بال!
زیرا بشر, از آتش او جسته می‌شوم!

فرشید ربانی