در گلزار خانه ما
دریغا دیریست
غنچه هایی هستنند
که نشکفته پرپر شده اند
در گلزار خانه ما
دیریست آسمانش کهربایی گشته
آفتابش هم خجل خود را پنهان کرده
در گلزار خانه ما
بلبلان کوچ کرده, و جغدان لانه کرده اند
و هنوز کودکانی چموش با تیر و کمان
بدنبال گنجشکان اند
آیا تو پیامی میدهی
تو ندای همصدایی میدهی
به صدای بلبلان گم شده
تو به این باغ که غرق خار شده
سرود زیستن دوبار را سر میدهی
جلیل ربانی