بِبین مَن اَز کِنارِ تُو؛ دارَم رَد می شَم آهِستِه؛

بِبین مَن اَز کِنارِ تُو؛ دارَم رَد می شَم آهِستِه؛
فَقَط بِه مَن نَگُو اینُ؛ نَگُو اینُ دِلِت خواستِه.

دِلَم واسِه چِشات تَنگِه، می خوام این راهُ بَرگَردَم؛
تُو هَم چَند قَدَمی بَردار؛ یِه کَم کَمتَر بِشِه دَردَم.

نِمیشِه فِکر کُنَم سَردی؛ تُویِ چِشمات مِعلُومِه؛
بِبین وَقتی کِه حَرفی نیست؛ چِجوری تُو دِلَم خُونِه.

یِه چیزی رُو تَظاهُر کُن؛ بِگُو اَصلَا نِمی خوامِت؛
آخِه حَرف کِه زیاد داریم؛ چِرا سَردی؟ چِرا ساکِت؟

یِه جایی سَرنِوِشت اینِه؛ وَلی ماها کِه می تُونیم؛
میشِه عالی بِشِه دُنیا؛ وَلی مَغرُور می مُونیم.

بُرو چَند قَدَمی بَردار؛ بِه اِمتِحان می اَرزِه؛
بِبین حَق با مَنِه، آرِه؛ دارِه پاهات می لَرزِه.

کِنارِ هَم؛ هَر رُوزُ؛ بِدونِه حَتی یِک واژِه؛
بیا فَقَط سَلام کُنیم؛ فَقَط: سَلام؛ سَلام، باشِه؟

یِه کَم حَرفایِ مَعمُولی؛ بِگُو اِمرُوز کُجا بُودی؟
هَوا اِمشَب یِه کَم سَردِه؛ مُراقِبِ خُودِت بُودی؟

سروش پیری زنده دل