می ترسیدم یه روز بری
یه روزی تنهام بذاری
یادت میاد گفتی یه روز
کسی رو جز من نداری؟
تشنه بودم مثل کویر
اشکای تو بهاری بود
برق چشات اندازه ی
یه دنیا بی قراری بود
خوردی قسم که می مونی
با من همیشه تا ابد
هدیه برام گل میدادی
یه عالمه،سبد سبد
حرفی نمونده بین ما
این دیگه آخر غمه
من چی رو باور بکنم؟
غصه تو مگه کمه؟
خیال میکردی ندیدم
خنده هاتُ یواشکی
گفتی بهش دوست دارم
فدات بشم ، خیلی تکی
من تو رو دوس دارم ولی
حواس تو جای دیگس
انگار خطا کرده دلم
نگات به چشمای دیگس
میدیا جادری