چون شمیم گل در جان پروانه

چون شمیم گل در جان پروانه

صدای قدم های آمدنت

در گوش دلم می پیچد

پر می شوم از کوچه های انتظار

در یک منِ بی پایان

آسمان در تنم فرو می ریزد

من باران می شوم

و یک شهر دهانِ عشق

که برای خوردن باران

باز ست


سیروس مظفری

نظرات 1 + ارسال نظر
حسین یکشنبه 20 اسفند 1402 ساعت 12:07

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد