چون شمیم گل در جان پروانهصدای قدم های آمدنتدر گوش دلم می پیچدپر می شوم از کوچه های انتظاردر یک منِ بی پایانآسمان در تنم فرو می ریزدمن باران می شومو یک شهر دهانِ عشقکه برای خوردن بارانباز ستسیروس مظفری