دیگر وقتی قلم در دست می گیرم دستم نمی لرز

دیگر وقتی قلم در دست می گیرم دستم نمی لرزد. چون رقص واژه ها را با چشمک جادویی اش نظاره گر بوده است.
اما دلم می لرزد دلم می لرزد از سیاهه ای که برسفیدی کشد و دلی را سیاه کند. می لرزد از حقّی را که باطل جلوه دهد و باطلی را که حق بنماید می لرزد از زمانی که این قلم قدرت گیرد و حق مظلومی را ضایع و ظالمی را گستاخ کند. می لرزد که خوش رقصی واژه ها را در سوگ اخلاق و انسانیت ببیند. زیبا نوشتن هنر است اما از زیبایی ها نوشتن فضیلت...

یعقوب مرادی