بر فراز اشک آنجا که هیچ نشانی

بر فراز اشک
آنجا که هیچ نشانی
از بادهای سترون نیست تا غنچه ای را بسوزاند
دست خویشاوندان خورشید
از آستین آسمان بیرون آمد
و تو را پروراند
برای غنچه هایی که عطشناک
قطره قطره مهربانی را طلب می کردند.

حسین احمدپور