رنگ چشمانِ قشنگت نَرَود کزیادم

رنگ چشمانِ قشنگت نَرَود کزیادم
ترسم آخر ز جفایت بَکَنَد بُنیادم

دل سپردم به تو من تا که شَوَی
دلدارم
کن مدارا به دلم تا نَدَهی بربادم

بهرصیدم همه صیّادجهان صف
بستند
بادوتاچشمِ قشنگت توشدی صیّادم

دامها بر سَرِ راهم شده بودپهن امّا
بینِ صددامِ دیگردامِ تومن،افتادم

من که شیدایِ دوچشمانِ قشنگت گشتم
کی توای مه زمحبّت بکُنی دلشادم

تابه کی چشم به راهت بنشینم
دلبر
جان که آمد به لبم کی تو رسی فریادم

منکه مفتونِ تو گشتم به دو چشمت سوگند
ای نگارا نکُنی جور شَوَی جلّادم

تا(خزان)شیفته برچشمِ توشد
دلدارم
بین دگر کز غَمِ از هردوجهان آزادم

علی اصغر تقی پور تمیجانی