از احترام نام توست کوچکی نام من
بزرگ باش و نام کوچک مرا صدا بزن
چقدر انتظار تا بهار پیشرو؟ بزن
برای شعر تازهتر، بهار را به نام من
اگرچه زندهزیستی، چنانچه آشنای تو
به مرگ خم کنیم سر، خموده میکند دهن
اگر تو اعتنا کنی به منجلاب مرگ ما
به شادمانه میزنیم دست و پای در لجن
گذشتهایم تا تو از هرآنچه خویش نام داشت
که با تو روح تازهای دمد به جسم خویشتن
کسی نداد فرصت و بدون دوست طی شدیم
تو فرصتی دوباره شو برای دوست داشتن
سپهر حسنزاده
در لوله جان جانور خسته از خدا
انگار عکس مخفی زاندورکاماندو را
سوراخ عشق مردمک چشم هرز گرد
نمرود تا خداش خدا گنج خر طلا
گفتی ببین مرا و جنایات بنده را
در چاه فاضلاب خداوند ماجرا
دنیا اتاق گاز خدایی حماسهساز
خونسرد: زنده زنده... کجا میروی بیا
باید که تکه تکه شوی در مسیر علم
دانش نشسته روی دو پا: آزمون، خطا
برق و مخابرات و علوم و فناوری
بمبی که کرده مادر و نوزاد را فدا
سیآیای و پژوهش و ناسا و مافیا
تحقیقگاه زندگی و مرگ... آسیا
نفت و انرژی و ژن خوب و نژاد رنج
حوا و سیب و آدم و انگور تا کجا
جهل خدا و علم هنرمند بیهنر
ناموس را نموده تفآلود و خود فنا
ایمان و علم مسخرهِ ژنقشنگها
امثال بنده بیسر و پا قوزک خدا
محمد ساکی
برگهای "تقویمِ" سالِ نو! پایانِ من کجاست؟
جانم به لب، رسید بگو شوکران من کجاست؟
خورشید از فروغِ نگاهت به "گِل" نشسته باز
ای ماهتابِحُسن تو بگو کهکشان من کجاست؟
در هوای "سکوتِ" تو! زمستان وُ برفِ سرد،
وارثِ روح و جسمِ بیآشیان من کجاست؟
چون "مریمِ" مجدَلیام "سنگسارِ" کینهها،
ای مسیحِ صلح بَرصلیبْ درمانِمن کجاست؟
"آوارهیِ" پس کوچههایِ "ناصریه" به ظُلم،
زخمیوُ شرمسارم کلیدِ زندانِمن کجاست؟
دلْ نگرانتم شیشهی عُمرم، به دست توست!
این دَمِ آخر بگو! "طبیبِ" جانِ من کجاست؟
در "شامِ آخَرِ من شهرزادِ قصّهگویی نیست؟
راویِ "بود وُ نبودِ" هر داستانِ من کجاست؟
#پرتوِ "چشمانت" آیینهدارِ طلوعِ "صبح"
ای حضرتِ معشوقْ نیمهٔپنهانِ من کجاست؟
بنفشه_انصاری_پرتــو
میلاد_مسیح_فرخنده